ความสัมพันธ์ระหว่างสินทรัพย์ดิจิทัลและนโยบายทางการเงิน

     สินทรัพย์ดิจิทัลเป็นทรัพย์สินที่สร้างขึ้นโดยเอกชน แม้จะมีสถานะทางกฎหมายไทย เนื่องจากเป็นทรัพย์สินไม่มีรูปร่างตามมาตรา 138 แห่งประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ แต่สินทรัพย์ดิจิทัลส่วนใหญ่ถูกสร้างขึ้นโดยไม่มีความเชื่อมโยงไม่ว่าในรูปแบบใดกับทรัพย์สินอื่นในโลกทางกายภาพ โดยเฉพาะประเภทที่เรียกว่าสินทรัพย์ดิจิทัลที่ไม่มีกลไกหนุนหลัง ราคาผันผวนสูง หรือ unbacked crypto asset และเนื่องจากการกำกับดูแลสินทรัพย์ดิจิทัลในปัจจุบันมุ่งเน้นไปที่การกำกับดูแลตัวกลางในตลาด เช่น ศูนย์ซื้อขายหรือผู้ประกอบธุรกิจทางการเงิน มากกว่าการกำกับดูแลที่ตัวสินทรัพย์โดยตรง โดยโครงการสร้างสินทรัพย์ดิจิทัลจะตกอยู่ภายใต้การกำกับดูแลก็ต่อเมื่อมีความเสี่ยงจากการระดมทุนด้วยการเสนอขายสินทรัพย์ดิจิทัลในตลาดแรกให้แก่นักลงทุนรายย่อย (initial coin offering)

     แม้ว่าแนวทางธุรกิจและโครงสร้างกฎหมายและการกำกับดูแลที่สรุปข้างต้นจะบ่งชี้ถึงความเป็นอิสระด้านพัฒนาการของตลาดสินทรัพย์ดิจิทัลจากรัฐซึ่งสะท้อนถึงเจตนารมณ์ของผู้บุกเบิกของวงการนี้  แต่ในความเป็นจริงแล้ว สินทรัพย์ดิจิทัลโดยเฉพาะประเภทหรือชนิดที่ได้รับความนิยมสูงกลับมีความสัมพันธ์กับการดำเนินนโยบายของรัฐอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้  

     หากพิจารณาความสัมพันธ์ของทรัพย์สินทางการลงทุนประเภทอื่น ๆ เช่น หุ้นทุนหรือทองคำ กับ การปรับเปลี่ยนอัตราดอกเบี้ยนโยบาย (policy rate) โดยทั่วไปจะพบว่า การปรับลดอัตราดอกเบี้ยของธนาคารกลางส่งผลให้มีปริมาณเงินทุนไหลเวียนในระบบเพิ่มมากขึ้น ส่งผลให้ต้นทุนการขอสินเชื่อของภาคธุรกิจต่ำลง จึงเป็นการกระตุ้นการลงทุนและดำเนินโครงการต่าง ๆ ที่ต้องการเงินทุน ซึ่งรัฐบาลอาจพิจารณานำเครื่องมืออื่นมาใช้ประกอบการดำเนินนโยบายทางการเงินแบบผ่อนคลายด้วย เช่น การซื้อพันธบัตรรัฐบาลคืนจากนักลงทุนในตลาด หรือลดอัตราเงินสำรองตามกฎหมายของสถาบันการเงินภายใต้กำกับ  ด้วยเหตุนี้ ตลาดหลักทรัพย์มักปรับตัวสูงขึ้นหลังจากมีการปรับลดอัตราดอกเบี้ยนโยบายเนื่องจากนักลงทุนคาดว่า นโยบายกระตุ้นเศรษฐกิจจะนำไปสู่ผลประกอบการของบริษัทในตลาดที่ดีขึ้น ในทางกลับกัน หากธนาคารกลางปรับขึ้นอัตราดอกเบี้ยนโยบาย ประกอบกับการใช้มาตรการทางการเงินและการคลังอื่นในทำนองเดียวกัน เป็นการส่งสัญญาณว่า การเติบโตทางเศรษฐกิจกำลังเข้าสู่ช่วงชะลอตัวหรืออัตราเงินเฟ้อเริ่มสูงจนเกินไป ในสถานการณ์ดังกล่าว นักลงทุนในตลาดมักเทขายหุ้นเพื่อเข้าถือหลักทรัพย์ที่มีความผันผวนต่ำ เช่น ทองคำ เงินสด หรือพันธบัตรรัฐบาลแทน

     ความสัมพันธ์ระหว่างสินทรัพย์ดิจิทัลและนโยบายแห่งรัฐเห็นได้เด่นชัดมากขึ้นจากการผันผวนของราคาสินทรัพย์ดิจิทัลกับการดำเนินนโยบายทางการเงินหรือ monetary policy ซึ่งเป็นเครื่องมือสำคัญที่หน่วยงานกำกับดูแลเศรษฐกิจในแต่ละประเทศ เช่น ธนาคารแห่งประเทศไทย ใช้เพื่อบริหารจัดการระบบเศรษฐกิจ เพื่อลดความผันผวนจนกระทบต่อประชาชน นักลงทุน และผู้ประกอบการ 

     เมื่อพิจารณาสถิติการเปลี่ยนแปลงด้านราคาของสินทรัพย์ดิจิทัลที่สำคัญของโลก ไม่ว่าจะเป็นบิทคอยน์ อีเทอร์ หรือสินทรัพย์ดิจิทัลประเภทอื่นที่สำคัญ จะพบว่าการเปลี่ยนแปลงด้านราคาของสินทรัพย์ดิจิทัลเหล่านี้มีความสัมพันธ์กับการดำเนินนโยบายทางการเงินอย่างมีนัยสำคัญ โดยเฉพาะหากพิจารณานโยบายด้านนี้ของประเทศสหรัฐอเมริกาซึ่งถูกกำหนดโดยธนาคารกลางสหรัฐ (Federal Reserve) จะสามารถสรุปตามตารางข้างล่าง 

Figure 1 ข้อมูลสรุปจากเว็บไซต์ MarketWatch

      ข้อมูลข้างต้นจะเห็นว่า การเปลี่ยนแปลงของราคาสินทรัพย์ดิจิทัลมีลักษณะคล้ายคลึงกับการเปลี่ยนแปลงราคาของหลักทรัพย์ความเสี่ยงสูง ในช่วงที่ธนาคารกลางปรับลดอัตราดอกเบี้ยนโยบายจะเห็นได้ว่าราคาสินทรัพย์ดิจิทัล (ในที่นี่คือ ราคาบิทคอยน์) มักปรับตัวสูงขึ้น เนื่องจากในสภาวการณ์ที่ดอกเบี้ยต่ำ นักลงทุนมักมีความอดทนต่อความผันผวนหรือความเสี่ยงของตลาดได้สูง และต้องการหาทรัพย์สินที่สามารถให้ผลตอบแทนได้สูงกว่าการลงทุนในพันธบัตรรัฐบาลหรือหุ้นในตลาดหลักทรัพย์

     นอกจากนั้น หากพิจารณาจากตลาดสินทรัพย์ดิจิทัลในปัจจุบันพบว่า แม้ว่าสินทรัพย์เหล่านี้จะถูกสร้างโดยภาคเอกชนในรูปแบบเพื่อป้องกันมิให้มีการแทรกแซงจากภายนอกได้ แต่กลับมีความสัมพันธ์ในเชิงราคาในลักษณะเดียวกับหลักทรัพย์หรือผลิตภัณฑ์ทางการลงทุนอื่น ๆ บ่งบอกถึงพัฒนาการของโลกสินทรัพย์ดิจิทัลที่เข้าใกล้กับตลาดทุนในรูปแบบอื่น ๆ ไปอีกขั้น

(ดำเนินงานโดยบริษัท อีอาร์เอ็กซ์ จำกัด)
Email: happy@kucoin.th | Call Center: 02-080-6060